۱۰ چیزی که هر کودک دارای اوتیسم آرزو می کند شما بدانید

 

۱۰ چیزی که هر کودک دارای اوتیسم آرزو می کند شما بدانید :

۱ – من یک کودک دارای اوتیسم هستم ، من اوتیسمی نیستم . اوتیسم من یک جنبه از شخصیت من است . اوتیسم ، مرا به عنوان یک فرد تعریف نمی کند .

آیا شما انسانی هستید با افکار ، احساسات و استعدادهای زیاد ، یا فقط یک آدم چاق ، عینکی یا ناهماهنگ و نا مناسب برای ورزش ؟

۲ – ادرکات حسی من غیر عادی است .

یعنی دیدنیها ، صداها ، بوها ، مزه ها و تماس های عادی روزمره که حتی ممکن است شما متوجه آن نشوید ، می تواند برای من خیلی دردناک باشد .

بسیاری از محیطهایی که من در آن زندگی می کنم به نظر متخاصم می آیند .ممکن است من در نگاه شما من منزوی و جنگجو به نظر برسم اما من فقط سعی می می کنم از خودم دفاع کنم . ممکن است شنوایی من خیلی تیز باشد ، بویایی من خیلی حساس باشد ، اما چون من بینایی محورم ممکن است اولین حسی که تحریک می شود همین حس بینایی من باشد .

۳ – لطفا بین نمی خواهم ( من انتخاب می کنم ) و نمی توانم ( من قادر نیستم ) تفاوت قایل شوید .

زبان گفتاری و شنیداری هر دو برای من دشوار است ، اینطور نیست که من به دستورات گوش نمی دهم بلکه من نمی فهمم شما چه می گویید .

۴ – من یک متفکر عینی و ملموس هستم ، من زبان را بطور لغوی تفسیر می کنم ، وقتی شما می گویید « از آسمان سگ و گربه می بارد » ( باران شدید ) ، من سگها و گربه هایی را می بینم که از پارچ بیرون می ریزند . لطفا به من بگویید باران بسیار شدید می بارد .اصطلاحات ، جناس ، نکات ظریف ، ایهام و طعنه برای من قابل فهم نیست .

۵ – نسبت به محدودیت دایره لغات من صبور باشید .

وقتی که من برای بیان احساساتم نمی دانم چه کلماتی به کار ببرم ، برای من بسیار دشوار است که به شما بگویم چه نیازی دارم .من ممکن است گرسنه ، نا امید ، وحشت زده یا سردرگم باشم ، اما در حال حاضر بیان آن ورای توانایی من است .

۶ – به علت اینکه زبان برای من بسیار دشوار است ، من بینایی محور هستم . به جای اینکه به من بگویید کاری را انجام دهم ، به من نشان دهید چگونه انجام دهم و لطفا آنرا چندین بار نشان دهید . بسیاری از تکرارهای صبورانه به من کمک می کند تا یاد بگیرم .

۷ –   روی چیزهایی متمرکز شوید و برنامه ریزی کنید که من می توانم ، نه چیزهایی که نمی توانم .

مثل هر انسان دیگری من در محیطهایی که دائم به من القاء می شود که خوب نیستم یا باید بهتر شوم ، نمی توانم چیزی یاد بگیرم .

به دنبال نقاط قوتم باشید ، حتما آنها را خواهید یافت .برای انجام اکثر کارها بیشتر از یک راه وجود دارد .

۸ – با تعاملهای اجتماعی به من کمک کنید .

شاید به نظر برسد که من نمی خواهم با بچه های دیگر بازی کنم ، اما گاهی من فقط نمی دانم چگونه شروع به محاوره کنم یا چگونه وارد یک بازی شوم .

۹ – سعی کنید تشخیص دهید چه چیزی باعث شروع بحرانهای من می شود .

بحرانها به این علت رخ می دهند که یک یا بیشتر ازیک حس من بیش از حد تحریک می شود . اگر بتوانید پیدا کنید که چرا من دچار بحران می شوم ،گاهی می توانید از ایجاد آن جلوگیری کنید .

۱۰ – اگر شما عضو خانواده هستید ، لطفا مرا بی قید و شرط دوست داشته باشید .از استدلالهای شبیه این که « فقط اگر او …. » یا « چرا او نمی تواند …. » بر حذر باشید .

من انتخاب نکرده ام که اوتیسم داشته باشم . به خاطر داشته باشید که اینها برای من اتفاق می افتد نه برای شما .بدون حمایت شما ، شانس موفقیت من واعتماد به نفس من در بزرگسالی بسیار کم خواهد بود . با حمایت و راهنمایی شما احتمال آنها خیلی بیشتر از چیزی است که فکرش را می کنید .من به شما قول می دهم که  ارزشش را دارم .

شما شالوده و بنیان من هستید ، به قواعد جامعه نگاه کنید وآنها را که برای من معنا ندارد دور بریزید . حامی من باشید ، دوست من باشید ، آنگاه ما خواهیم دید که تا کجا می توانیم پیش برویم . سعی کنید نشان دهید اوتیسم تفاوت در توانایی است ، نه ناتوانی . آنچه را محدودیت می بینید نادیده بگیرید ، و چیزهایی را ببینید که اوتیسم به من هدیه کرده .

ممکن است من در تماس چشمی یا مکالمه خوب نباشم ، اما توجه کرده اید که من دروغ نمی گویم ، در بازی تقلب نمی کنم ،به همکلاسیم حرف بد نمی زنم یا غیبت نمی کنم ؟

همه اینها به ۳  کلمه ختم می شود :    صبوری ،    صبوری ،    صبوری .

صدیقه فراهانی