تئوری ذهن توانایی توصیف حالات ذهنی ( مثل باورها ، نیات ، تمایلات ، آرزوها و غیره ) برای خود و دیگران است . یعنی فرد بتواند اولا حالات درونی خود را تشخیص دهد و ثانیا حالات درونی ویگران را . و همچنین درک اینکه دیگران حالات ذهنی دارند که با حالات من متفاوت است . اینکه در مورد یک موضوع یکسان برداشت های متفاوتی وجود دارد. در واقع به نوعی توانایی ذهن خوانی است . از این رو عدم توانایی آن را کور ذهنی می نامند. تئوری ذهن همچنین توانایی استفاده از این حالات ذهنی است جهت پیش بینی و تبیین رفتار دیگران . طبیعی است که اگر ما نتوانیم بفهمیم که در ذهن طرف مقابل مان چه می گذرد نمی توانیم رفتارهای بعدی او را پیش بینی کنیم یا تبیین و توضیحی برای رفتار او داشته باشیم . .  
اصطلاح تئوری ذهن برای اولین بار توسط پریماک و وودراف (۱۹۷۸) مطرح گردید تا به بررسی این فرضیه بپردازد که آیا میمونها برای درک، تبیین و پیش‌بینی رفتار، قادر به نسبت دادن حالات ذهنی (مثل تمایلات، باورها و نیات) هستند.پریماک و ودراف مدعی ‌شدند که احتمالاً میمونهادارای یک تئوری ذهن ابتدایی هستند. 

انسانها با این درک و توانایی به دنیا نمی‌آیند بلکه بین سنین سه تا چهارسالگی  به بعد این توانایی در آنها رشد می‌کند  . همه ما شاهد بودیم که کودکان زیر ۳ سال وقتی قایم باشک بازی می کنند موقع قایم شدن دستشان را روی چشمشان می گذارند ‏و تصور می کنند که چون خودشان ما را نمی بینند ‎‏، ما هم آنها را نمی بینیم . این یک مثال کوچک است از تفاوت ذهنیت ما و آنها . 

اما در کودکان دارای اوتیسم رشد این توانایی به تاخیر می افتد یا به وجود نمی آید . البته ابن افراد در بعضی از تستهای تئوری ذهن  موفق شده اند . 

ظرفیت کودکان برای اسناد حالات ذهنی مانند، باورها، آرزوها و تمایلات به خود و دیگران به احساس و پیش بینی رفتار کمک می کند، و اینها نیز به انتقال مفاهیم رفتار اجتماعی منتهی می شوند. به همین دلیل کمک به رشد آن برای آنها بسیار ضروری است .

انتقال مفاهیم در مدارس از طریق کلمات است . معلم کلمه می گوید ، کلمه می نویسد ، دانش آموزان کلمه می خوانند و کلمه جواب می دهند . بخش وسیعی از مواد آموزشی از طریق کلمات است .

در کالیفرنیا ۲۰% دانش آموزان در حال یادگیری زبان هستند ، ۱۵% دانش آموزان مشکلات یادگیری زبان ، مثل پرش خوانشی دارند ، ۲۰% دانش آموزان در آزمون درک زبان شکست می کنند و بخش عظیمی از دانش آموزان خود را به عنوان یادگیرنده های دیداری معرفی می کنند . فقط بخش کوچکی از دانش آموزان با روش رایج آموزشی ما هماهنگ هستند .

انیشتن هم دارای اختلال پرش خوانشی بوده و در بیوگرافی خود می گوید : در مکانیسم تفکر من کلمات زبان هیچ نقشی ندارند .

مفاهیم شناختی و مفاهیم ریاضی را می توان بدون استفاده از کلمات و از طریق  بازی به کودکان آموزش داد  . این روش به خصوص در مورد افراد دارای اوتیسم می تواند بسیار مفید باشد ، مخصوصا کودکانی که محدودیت کلامی بالایی دارند . آنها می توانند با بازیهای دیداری بسیاری از مفاهیم ریاضی و مفاهیم شناختی را بیاموزند .

زندگی با  اختلالات اوتیسم: تجارب والدین از بزرگ کردن یک کودک طیف مبتلا به اوتیسم 

این مطالعه بر روی کودکان مبتلا به طیف اختلالات اوتیسم   تمرکز دارد واثر آن را  بر روی پدر و مادر که آنها را بزرگ می کنند بررسی می کند. این مهم است که به یاد داشته باشید که همه موارداوتیسم منحصر به فرد هستند، و درست مثل اثر انگشت هیچ دو مورد یکسان نیستند.

نقطه شروع برای این پژوهش  بر اساس  باور مابه اینکه اوتیسم نباید به عنوان «عارضه»یا سندرم مشاهده شودبلکه باید به عنوان یک جنبه مثبت و تعریف از هویت یک فرد مشاهده شود

درست مثل هر کس دیگری، کودکان مبتلا به اوتیسم  منحصر به فردهستند و هیچ دوکودکی یکسان نیستند. با این حال، تحقیقات نشان میدهد که کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا مشکلات مشترک با  یکدیگر مانند مسائل مربوط به تعامل اجتماعی، پایبندی به الگوها ورفتارهای تکراری ، علایق وسواسی و احتمالاشخصیت های کاملا خود مخرب و مضطربی هستند.(Kim et al., 2000; Gillott et al., 2001; Kogan et al., 2008; Altiere and von Kluge, 2009).

کودکان مبتلا به اوتیسم همچنین می توانند در معرض خطر داشتن مشکلات بهداشتی

مانند صرع و برخی از آلرژی های پوستی و  غذایی باشند.

 

اگر چه هر دومورد اوتیسم و سندرم اسپرگر زیر مجموعه ی اختلالات اوتیستیکی هستند ، ولی خودشان را از راههای متفاوت نشان می دهند حتی اگر دارای صفات مشابه.باشند. کودکان مبتلا به سندرم اسپرگر ممکن است مهارت های ارتباطی مناسب  وسطح هوشی برابر با کودکی  که رشد مناسب دارد نشان دهند، اما از کمبود حس همدلی که می تواند منجر  به رفتارهای ضد اجتماعی شود رنج می برند

(Baron-Cohen and Bolton, 1996; Siller and Sigman, 2002; Rogers et al., 2007; Szatmari et al., 2008)

تصور این است که کودکان مبتلا به اوتیسم ، بیشتر احتمال داردکه مشکلات ارتباطاتی داشته باشند، از جمله بیان و تماس  چشمی، و همچنین مشکلات درک موقعیت های .

اجتماعی. این کودکان ممکن است از افکار و احساسات افراد دیگر آگاه نشوند و همچنین ممکن است از اینکه مردم چطور میتوانند طرز فکر دیگران را   تحت تاثیر قرار دهند نا آگاه  باشند.این ناتوانی در کشف احساسات، افکار و فریبکاری  می تواند به عنوان  کور ذهنی توضیح داده شود.

:تجارب والدین

نوشته های موجود حول و حوش اوتیسم معمولا بر اساس اثرات این اختلال  در کودکان    است و نه از نقطه نظر پدر و مادر. خواب یک فاکتور مهم در توسعه و سلامت کودک است، یکی از نشانه های اوتیسم این است که کودکان میتوانند الگو های خوابی نامنظم داشته باشند و بطور قابل توجهی زودتر از یک کودک معمولی از خواب بیدار شوند.. این به نوبه خود به این معنی است که پدر و مادر به طرز غیر قابل اجتنابی به همان طریق رنج می برند، این امر می تواند استرس و خستگی را افزایش دهد ، این مشکل با عنوان  محرومیت  از خواب نسبی و مزمن شناخته شده است.کمبود خواب ممکن است تنها مشکلی که والدین باید با آن روبرو شوند نباشد. روابط آنها  با دوستان و یا خانواده می تواند بخاطر ماهیت مشکلات فرزندشان دستخوش تغییر شود. همچنین زندگی اجتماعی پدر و مادر ممکن است به واسطه بر آوردن  نیازهای کودک محدودشود. شاید عوارض جانبی این محدودیت این است که مسائل مربوط به بهداشت روان در والدین کودکان مبتلا به  اوتیسم  شایع تر از پدر و مادر  کودکانی است که رشد طبیعی دارند، و تحقیقات نشان می دهد که این پدر و مادرها نیزبیشتر کنترلگرا  هستند.

بعد از آنالیز مصاحبه ها و پر سشنامه هایی که با والدین کودکان مبتلا به اوتیسم انجام :

:شد تم های کلیدی درباره ی مشکلات والدین به شرح زیر است

:عدم حمایت

چندین پدر و مادر اظهار داشتند که آنها احساس نکردند که از طرف مقامات آموزش و .

پرورش برای دریافت کمک های حرفه ای برای فرزندشان حمایت می شوند

همچنین چندین پدر و مادر در مورد چالش در ارتباط با صرف زمان بیشتربا  کودک مبتلا به اوتیسم نسبت به خواهر و برادر هایش صحبت کردند.

 

:چالش های روز به روز

 

پاسخ پرسشنامه ها نشان می دهد که موضوع اصلی برای اکثریت قریب به اتفاق پدر و  مادرها فقدان آگاهی عمومی درباره ی اختلال اوتیسم است.  بعضی اوقات به این کودکان بطور نا مناسب بر چسب  نافرمان یا نادان  زده می شود.

 

:تشخیص اختلال اوتیسم

 

برخی از پدر و مادرها تجارب مثبتی را انعکاس دادند، به ویژه هنگامی که اختلال اوتیسم فرزند آنها به سرعت تشخیص داده شد. در مقابل، والدین دیگر زمان طولانی انتظار وفقدان اطلاعات قبل و بعد از تشخیص را منعکس کردند.

پیشنهاد شده است که مداخله زود هنگام در واقع می تواند کمک  بزرگی به یک کودک مبتلا .به اوتیسم باشد، اگر چه هنوز هیچ درمانی وجود ندارد

:استراتزی مقابله

 

این پزوهش طیف وسیعی از ترفند های مقابله ازجمله تکیه بر خانواده و دوستان برای حمایت، مهار فیزیکی کودک ، نادیده گرفتن رفتار و اجتناب از بعضی مو قعیت های اجتماعی را ارایه میدهد.همچنین برخی دیگر از استراتزی های مقابله که توسط والدین در :

پرسشنامه ذکر شده به شرح زیر است

 

• پیشاپیش هشدار دادن بطوریکه کودک زمان کافی برای فهم آنچه اتفاق خواهد افتاد را داشته باشد.
• اجتناب، تغییر مسیر، حواس پرتی،  پاداش رفتار خوب، حذف از جمله از حذف خودمان را از وضعیت
• حس شوخ طبعی
• حفظ آرامش مهم است. در صورت امکان تلاش کنید  به آرامی به او صحبت کنید و در حالیکه مصمم و محکم هستید او را آرام کنید
• استفاده از برنامه های مورد علاقه ی تلویزیونی و چیز های مورد علاقه به عنوان ابزار چانه زنی