آنسوی اوتیسم اوتیسم یک رنگین کمان است…
Latest posts by صدیقه فراهانی (see all)
- آن سوی اتیسم - آذر ۲۰, ۱۳۹۶
- افراد مبتلا به استرس، اضطراب و سایر مشکلات مرتبط با سلامت روانی کمک می کند تا خواب بهتری در شب داشته باشند. - اردیبهشت ۱۶, ۱۳۹۶
- در کودکان دارای اتیسم ، ای دی اچ دی و اختلال وسواس اجباری تغییرات مشترک مغزی یافت شد - مرداد ۱۵, ۱۳۹۵
چهارمین و آخرین رفتار محوری ، خود آغازگری است . فقدان زبان خودبخودی از ویژگیهای عمده افراد اوتیستیک است . این افراد به خودی خود شروع به صحبت کردن نمی‌کنند باسئوالی نمی پرسند . وبرای رفع نیازهایشان سعی می‌کتتد خودشان اقدام کنند یا با کشیدن دست دیگران و بردن آنها به سمت چیزی که می خواهند ، یا با جیغ زدن و گریه به اهدافشان می رسند .
و اگر ما رفتار و کلام درست را به آنها آموزش ندهیم به همین روال ادامه می دهند .
برای افزایش خود آغازگری درمانگر باید موقعیتی فراهم کند که کودک مجبور باشد برای رسیدن به خواسته‌ها یش از درمانگر کمک بخواهد . با این کار در درجه اول روی کلام کودک کار می‌شود و در درجه دوم تعامل اجتماعی او را تقویت می‌کند . و کودک را برای ورود به جامعه و یک زندگی مستقل آماده می کند . حالا به نحوه انجام کار می پردازیم .
به همان ترتیب که قبلا" گفته شد کودک کار یا فعالیت را انتخاب می کند ، که شامل اسباب بازی ، خوردنى ، کتاب مورد علاقه می شود .
ابتدا سئوالات وجملاتى برای کودک طراحی می شود .سؤالاتی از قبیل این کیه ؟ این چیه ؟ کجاست ؟ مال کیه ؟ و غیره . و جملات تقاضایی مثل کمک کن ، توپ را بده ، بریم پارک ، بستنی می‌خوام .
مثلا" ماشین زرد مورد علاقه کودک را در یک کیف یا کیسه می گذارید واورا تشویق می کنید بپرسد این چیه ؟ و پاسخ هم بسته به سطح کودک متفاوت است . " ماشین" « ماشین زرد » یا «این ماشین زرده ».
سؤال این کیه را می توان با شخصیت های عروسکی و کارتونی که به آن علاقه مندند پرسید یا با خود عروسک آن شخصیت‌ها یا تصویر یا فیلم آنها . چون اکثر این بچه‌ها به یک یا چند شخصیت کارتونی علاقه مندند شخصیتهایی چون شرک ، کلاه‌قرمزی مردعنکبوتی .و گاهی در روز بارها و بارها یک کارتون را تماشا می‌کنند بدون اینکه ما هیچ استفاده ای از این موقعیت بکنیم. به این مثال توجه کنید :
علی درحال تماشای کارتون شرک است . ما در علی کنترل تلوزیون را در دست می‌گیرد و منتظر می شود تا تصویر شرک ظاهرشود ، در اینجا سربع فیلم را متوقف می‌کند و سئوال این کیه را به علی یاد می دهد و منتظر می شود تا علی این سئوال را از مادرش بپرسد . با کمی تمرین و تکرار علی متوجه می‌شود که برای اینکه مزاحمت مادر را کم کند و بتواند بقیه کارتون را ببیند باید این سوال را از مادرش بپرسد . به همین روش می‌توان سؤال این چیه یا اینجا کجاست را نیز به او آموزش داد .
جملات تقاضایی را هم در موقعیت های مختلفی می توان آموزش داد ، مثلا" وقتی کودک برای خلاص شدن از یک وضعیت نامطلوب تلاش می‌کند می توان کلمه کمک یا کمک کن را به او آموزش داد ، یا وقتی اسباب بازی یا خوردنی خاصی می خواهد دادن آنرا مشروط به تقاضای کودک کنید .به مثالهایی هم دراین زمنیه توجه کنید .
در کلنیکی که کار می کردم نردبانهایی به دیوار تعبیه شده بود ، که صرفاً از آنها برای کاردرمانی وتقویت عضلات استفاده می شد ولی ما استفاده د و منظوره از آن میکردیم . به این شکل که به بچه‌هایی که خود شان نمی توانستند از آن نرد بان بالا و پائین بروند ، کمک می کردیم تا از آن بالا روند و بعد آنها را رها می کردیم و برای پایین آمدن کلمه "کمک " یا کلمه « پایین " را از آنها می خواستیم . البته نیاز به ذکر است که این کار فقط در مورد بچه‌هایى ا نجام شود که توان نگه داشتن خود را دارند و برای بچه هایی که انگشتان و عضلات ضعیفی دارند خطرناک است.
حالا به مراحل کار توجه کنید :
ابتدا کلمه یا جمله را کامل تکرار می کنید ، سپس بخش کمی از سئوال یا کلمه را ، در مرحله بعد درمانگر دیگر از کلام استفاده نمی‌کند بلکه با چشم یا دست به موقعیت اشاره می‌کند ، در مرحله آخر , اشاره هم کنار می رود و فقط مکث می‌کند و منتظر کلام کودک می شود . ظریفترین بخش کار همین مرحله آ خراست ، یعنی مکث کردن و صبور بودن . أکثر مواقع عجله کردن ما برای کمک کردن به کودک موقعیت حرف ز دن را از آنها می‌گیرد .
مثلا" در همین مورد بالا وقتی کودک بالای نردبان است مربی کلمه " کمک " با " کمک کن " را از او می خواهد . وقتی کودک این کلمه یا جمله را یاد گرفت فقط اول کلمه یعنی ک را می‌گوید ، در مرحله سوم فقط ادای کلمه را درمی آورد یعنی کمک را بى صدا ادا می کند و وقتی کودک در این مرحله هم موفق شد در مرحله آخر منتظر می شویم خودش کمک بخواهد .
